dertli söylegen olur derler

hangi yöne baksan dert sıkıntı

neyi kaldırsan elem keder

tabi ki buda şairin şiirine yansıyor

erbabı kalemin yazılarında yer buluyor

bir zata diyorlar ki; ''hiç gülmüyorsunuz'' oda diyorki, hiç güldürmediniz ki


evet hayat hele hele son yüz yılda hiç güldürmüyor insaoğlunu bilhassada doguyu


ne diyeli yüreğinize sağlık

kutluyorum

dert çeken dertlenen ilgilenen düşünen gönüller beyinler den sadır olur duygular

Aşk yazdırır





ne çok yazılacak şey var daha
tümceler arasına ılık esintiler sığışır
açar yüzünü dizeler
tualde şiire boyamak yetmez günleri
pencerede çiçekler çıtır pıtır açarken
güneşi kıskandıran sarı tonlarda



çöplükte çingene pembesi fatmacıklar
özgürlüğün köylü kızları
ya madende çalışacaktır kocaları
ya inşaatten düşüp ölecek
"lâ havle çeker şiirim
ne arar bu arada bunlar"



bozulmamış bir doğadır imgeler
kuytularda beni bekler
damla yağmuruna koşar gözlerimin
sıkışır dualarımın arasına
yürüdüğüm ıslak kaldırımlarda
kalabalık arasından yansıyan bir bakışa
kalem ucunda yükselir bina’ı şiir______________
___________ NG.
__________________________________________



Ne denilebilir ki; yürek sevdası olmasa herşeyde, bilhassa da sevgi ve özgürlüklerde, düzeylilikte gözü ve ilhamı olmasa, nasıl düşünüp bu özlemleri nasıl yazabilirdi insan. Yapay yolla elde edilen her şeyin, her davranışın çabucak bozulduğu bu dünyada, cevherin - cevherlerin bozulmadığını biliriz de, onları işleyip, daha nitelikli cevherlere dönüştürmeği hep unuturuz, ihmal eder bu insan denen varlık. Oysa bilmeliydi ki her şey çözümlenmek üzere ona bırakılmış, ondan bu itimada layık olması beklenmiş. Yalnız bu değil; her şeyi gerektiği gibi sevip düzeyli olması, hakkedene o hakkın çekincesiz teslim edilmesi, vefadan, dostluklardan yana olması istenmiş insandan. İnsan bunları yerine getirebildiği müddetçe değerli bir cevherdir.
Bu çok güzel şiiriniz olması gereken, beklediğimiz bu güzellikleri yeniden bir daha anımsattı bana.
Esenlik ve mutluluk dileklerimle selamlayıp kutluyorum sizi Nazik Gülünay hanım. Kemal polat

Şiirlerinizde genelde öykü dili kullanıyorsunuz.
Öykü şiir vasfı da bu yüzden ağır basıyor.
Sona doğru ise daha da şiirleşmiş bir hüviyet var.

Beğenerek okudum saygılar...