Al senin olsun yüreğim,
Söküp söküp ellerine koyuyorum.
Bakma biraz harmanlanmış,
Parçalanmış, sönmüş alevi...
Biraz da yokluğunda içtiğim sigara dumanında kül olmuş.
Ben bir şey yapmadım avucundaki yüreğime,
Hepsinin eseri sensin.
Gözlerinin içine baktığı zamanda seviyordu seni,
Ellerini tuttuğu zamanda…
Gözlerim gözlerini ararken kül olup veriyordu yüreğim,
Dağ yangınları gibi…
Sen hiç volkanik dağ patlamalarına şahit oldun mu?
Bir kez olsun gözlerin acı sızısından seni ser sefil etti mi?
Ben bir kez şahit oldum,
Yüreğim yandı, yüreğim patladı volkanik dağlar gibi.
Gözlerim acı sızıdan yerlere serdi beni,
Ser sefil olup aktım yüreğimin boşluklarında.
Al senin olsun yüreğim,
Biraz közlenmiştir idare et artık,
Sorumlusu sensin.
İster al koynuna koy,
İster savur alevini yüreğine,
İster savur küllerini havaya...
Yüreğim senindir sevgili,
Al senin olsun yüreğim...

-ERZİNCAN-

Maşuk Gültekin