Uyku tutmadı gözlerimi neyim var bilmiyorum,
Aslında uykusuzluğu mu anlamak zor değil.
Ben seni sevdikçe sen benden uzaklaştın.
Sevgi yetmiyormuş sana,
Ne diyeyim artık bana gitmek düşer.
Sen uyu ben bir kuğu gibi sessizce çıkıp giderim.
Ardımda hiçbir şey bırakmadın.
Gitmek zor olsa da benim için;
Benden uzaklaşan birini terk etmek kolay olacaktır.
Bu gece ansızın yüreğin tam ortasına,
Bir iki satırlık bir yazı bırakırım öylece çekip giderim.
Ve sen gülümse sabah uyandığında aşk böyle bir şey olmalı...
Her zaman ağlatmamalı.
Uyu hadi sen, bende çıkıp gideyim sessizce,
Belki bensiz sevmenin tadına varırsın,
Ya da sevmek yetmiyormuş deyip;
Seni sensizde severim,
Acılara değil, yaşadığımız o çok güzel ve özel anılarımıza teslim olursun gidişimle.
Çok güzeldi o günler
Yaşadım, yaşadık birlikte deyip derin derin pişman olmalısın gidişime...
Okurken sana yazdığım iki satır mektuba bu ondan bana son hatıradır deyip,
Ağlayıp uzun uzun koklamalısın.
Sen de iki damla gözyaşı dök beyaz kâğıda,
Koy başucuna sonra rahat rahat uyu.
Uyu hadi sen, bende çıkıp gideyim sessizce.
Gecem uykusuz kalmasın sensizlikte.

-ERZİNCAN-

Maşuk Gültekin