Kirpiğin uçlarına çiğ taneleri düşmüş
Sanki resmi geçit var anılar toplanmışlar
Geçmişle hayalleri parça parça bölüşmüş
Hançer misali gelip yüreğe saplanmışlar
Vuran hüzün damlası gözlerimi yakıyor
Olmaz artık dediğim tabu/ları yıkıyor..



Teselliyi sarınıp gözü diksem uzağa
Geride bıraktığım belki o çocuk ağlar
Ben ki bilerek düştüm gönülde ki tuzağa
Düşünmek bile içi kızgın bir mille dağlar
Buna rağmen vazgeçip gönle sitemler ektim
Ayrılık yollarına bir çiçekte ben diktim.



Ah be çocuk üzülme geçecek bu günlerin
İçinde gizli gizli bak bir adam büyüyor
Tecrübe olur inan heba olan dünlerin
Gelecek mutluluklar dudağında uyuyor
Harcanan her kelime seni bağlar ellere
Kilit vur artık yeter kem dolu o dillere..



Bilirim ta içinde dürüstlük volkan gibi
Kaynıyor usul usul korkarsın taşar diye
Yaşadığın o geçmiş zannettin kuyu dibi
Hayat dediğin inan bizlere bir hediye
Doğru yoldan ayrılma kırma gönül dalını
Gerçek aşk uzak değil çevir gönül salını..




Ayvazım DENİZ