Turnam mavi bu dağlar
Tutunamadığım şu asi kanatlar
Yükselen bir uçurtmanın kuyruğundan
Kulağımı yırtan hissiz sözlerine kadar
Çizilmiş gözlerim için sınırlar
Anlatılamayan bir boşluğun
Yüreğimi dolduran haykırışları var
Gök kaldırabilir mi bu feryatları
Bağırsam bir kere
Bir daha duyabilir mi dünyanın kulakları?








İçimde pencereler açılıyor
Saksılar koyuyorlar kenarlarına
Her renkten çiçekler
Bekle diyorlar bana
Bekle geçecek...
Geçti bile diyor iç sesim
Bakıyorum arkasından
Mutluluğun koşar adımlarının
Ağlıyorum bu boşluktan
O giden başkasının...







Yokluktan bahsediyor siyah saçlı küçük kız
Onun gözlerini cennetten yaratmış Allah!
Ağladığında kevserden akıyor gözyaşları
Boşlukları acıtıyor damlaların ruhu
İnciniyor kuş yüreği
İnciniyor gök kuşağı
Cennetin hayali ile yaşayan insanlara versem gözlerimi
Verirler mi bir parça huzurun kadife seslerini
Bu nasıl soru be küçüğüm diyor iç sesim
Ellerimle o boşluğu kucağıma alıyorum
Yürüyorum







Dünya işte diyenlere gülümseyip
Boşluktan atlıyorum
Boşluk işte diyor ayaklarım
Sadece düşüyorum...
Saçlarımı seviyor rüzgar
Ben hüzünlü kadınım
Rüzgar beni boşluklara kaçıran hayalim
Susuyor iç sesim
Şimdi ona sahibim
Rüzgarla sevişiyorum....







..................................