Deprem olmuş, tufan kopmuş fark etmez,
Deli gönlüm bu sevdadan çark etmez;
Ne vazgeçer, nede uslanırım ben.

Gam değil ekmeğim/aşım kesilse,
Kör testere ile başım kesilse;
Aşkın sofrasında beslenirim ben.

Sırılsıklam vurgunum can dostuma,
Ağma bulut, çakma şimşek üstüme;
Yağmur yağmasa da ıslanırım ben.

Enginlerde sığmaz içim, içime,
Oturmaz kalıba, girmez biçime;
Çıkar yükseklere seslenirim ben.

Seferber olsa da maddenin tümü,
Hiç bir kuvvet taşıyamaz yükümü;
Kendi yüreğime yaslanırım ben.

Bir elimde cımbız, birinde tarak,
Körler aynasına gözsüz bakarak;
Karanlık gecede süslenirim ben.

Gücenmeyin/darılmayın boşuna,
Çene çalıp, yorulmayın boşuna;
Altın olsam gene paslanırım ben.
*
Ölüm döşeğinde, en zor anımda,
Sevgilim! Yeter ki sen ol yanımda;
"Dem-i vuslat" diye, hislenirim ben.

Ahmet Süreyya DURNA

Şafak Taarruzu (Şiirler)