Aradan geçen 29 yıl sonra, Suriye’de Baas yönetiminin uyguladığı katliamlar yeniden baş gösterdi. Babası, geberik Hafız Esat’ın bıraktığı yerden şimdi de; diktatörlük yanlısı oğlu Beşşar Esat kan dökmeye (pardon) kan içmeye başladı. Hem de, halk nezdinde % de 10’luk bir gücün % de 90’ a tekabul ettiği bir çoğunluğa karşı.

İşte, 29 yıl öncesi yazdığım bir şiir ve kanlı tarihin tekerrürü!

HAMA KATLİAMI -1982-

Bir şehir dövülüyordu,
Ölüm kusan silahlarla, günlerce! .
Şerefli/şanlı bir şehir,
Tarihi kanlı bir şehir;
İnsanlar öldürülüyordu, binlerce! .

Tarakalar geliyordu,
Bizim haritaya göre, güneyden.
Tank sesleri/top sesleri,
Kesiyordu nefesleri;
Gayrı sadâ gelmiyordu ki ney’den.

Kurşunlar kan yalıyordu,
Âdeta kan içiyordu, vampirler.
Cesetler harman olmuştu,
Çukurlara kan dolmuştu;
Kanla sulanıyordu çorak yerler.

Müstevliler doluyordu,
Mustazafların yurduna, alçakça.
Nusayriler azıyordu,
Dürziler kol geziyordu;
Hain bir el vardı bu işte, çokça! .

Korkudan renk soluyordu,
Böyle vahşet görülmemiş, hiç daha.
Onlar; bekâya göçtüler,
Ölümsüzlüğü seçtiler.
Hiç şüphesiz kavuştular Allah’a…

“innâlillah.ve innâ ileyhi râciûn” (sadakallahülazîm)

Ahmet Süreyya Durna

Şafak Taarruzu (Şiirler) El-vahdet Gazetesinde yayınlanmıştır.