alnıma kondu uyurken
iri bir kara sinek
temiz hava girsin derken odaya
pis bir sinek girmiş
neden oldu uyanmama


bu haziran gecesinde sensizliğe
bir şarkı bile söylemezken
vızırdadı burnumun önünden
unutup geçip gittiği pislikleri
çıktı geldi günüme


biraz hava almak için
açmıştım penceremi
az önce toz bulut içinde savruluyordu
alçak basınç sonrası
dallar yapraklar eğmişti başlarını
nerdeyse yere kadar


seni düşündürecek bir şeyler yap adamım
daha sen gelmeden süpüreyim evimin öünü
kapı önünde hazırolda bekleyeyim
asker duruşuyla ilk sevdanın
zili çalmadan kapımı açayım


elinde çikolata, çiçek olmasın farketmez
ilk gülümsemeni getir yeter
yüreğindeki ilk heyecanı
hiç duymamış olayım ben de
başka kızlarada böyle baktığını
benimsin sandığım haziranda
sinek gibi gir odama


bakışların konuşsun
sen adamakıllı sus yine
büyüsü kutsansın bekleyişlerin
yüreğini yüreğime duala
yine yüzünü sevgiye dön
fotoğraftaki bütün mumlar yansın




20. 6. 2014 / Glenay