-1-

kaç parelel yan yana
görmez ateş böceklerini
henüz olmadı akşam
yıkıcı yağmurun izleri yapraklarda
gizini saklar koynunda
rengarenk çiçeklerin


hayatla birleşen sevgi
uzakta görüntü alanımızdan
plânlar t/uzak
kuşlarını uçurtmakta


araç, ilerlemeyen bir yolda
terse götürür sürücü
ters girerler kol kola yeni kılavuzlar
rüzgârlı yağmura hazır değildir gelincik
eğer ince boynunu


hazırolda durur suskunluk
bir türlü yapılmaz hasadı
kısa devre yaparken ses’ler
akşamın sarısı belirir ufukta
daha çok kızıllık bekler
flu gökyüzü


dingin
yönünü çevirmez sürücü
yıkık toprak evlerde
manzara değişmez
elini uzatsın ister insan güneşin
yola saçılmış
bahar tohumları gibi
emek inler!


aralanır tutsaklık kapısı
günün ilerlemesini bekler
bir kaç yıldız
göz kırpmak için
umuda


beklerim
yerini bulsun sevgi
silkelesin üstünü
serpilsin güneş ışığı
zor yüzünü gizleyen
mor dağlara


-2-


adalet ve sevgi
durmaz aynı terazide
daha anne karnında
yine de gülüşünü kaybetmez
açmasa gözlerini çocuklar
bu berbat dünyaya


bineriz
akşamın ışık tözleri bırakılmış
pamuk yanaklı bulutlarına

yarın bekler
ötesinde bilinmeyenin!

18. 6. 2014 / Nazik Gülünay