Düş örmüştüm bize ama sen anılar diktin üstümüze.
Tam bitecekken başlamıştık bu öyküye.
Başlayamadan bitirdin hece hece.
Hep eksiktim senle de sensizken de.
Zaman durdu ama hayat devam etti sen gidince.
Bu da acı bir tecrübe.
Ağlamayacağıma dair söz verdim kendime.
Biraz sessizlik, biraz sensizlik, biraz da hüzün kaçtı gözlerime.
Dayanamadım, ağladım sessizce.
Aşkın kaçtı gözlerime.
Gözlerim sende kaldı yüzüm yüz üstülüklerde.
Git artık yaşama yüreğimin ıssız köşelerinde.
Hiç olmadın ki beklentilerimde.
Git yaşama gönlümün sersefilliğinde.
Teselliler bulmam gerekecek kendime.
Duygularımı anlatırken bana acıyabilme ihtimalini düşünmedim bile.
Umarım gittiğin acıyan gözlerle bakmaz yüzüne.
Umarım aldığın karar seni pişman etmez kendine.
Sadece çok gecikme.
Öyle büyük yalanlar söyledin ki bize.
Kendin olmaktan daha çok yabancılaştın içime.
Sahte kalplerde doğmuş yalanlar yerine, gerçek kalplerde doğmadan ölmüş
sevdalar göm gözlerine.
Sen beni bu kadar taşıyabilir miydin kendinde?
Terk edilmiş olsan bile.

EYLÜLDE BAŞKA - YASİN GÜLTEKİN