0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
943
Okunma
Oysa hislerimiz ve gözlerimiz değiyordu
Karanlıktaki kıvılcımlara.
Arzusuz ve şehvetsizdi,
Kimsesizdi.
Toprakta gibi temizdik
Ve uslu.
Duygularımız aklımızdı
Ve aklımız bir kenarda,
Ve sen kaçardın
Her boşlukta…
Kimseye görünmeden
Yalnız süslenirdin, püslenirdin…
Kalabalıklarda çirkindin…
Kaçışların aman vermezdi ayaklarıma,
Paldır küldür düşerdim sokaklara,
Ve yağmurlarda çok üşürdün,
Kimse ısıtamazdı seni
Edebi cümlelerden başka…
Kimse koruyamazdı yağmurda,
Bir şemsiye dışında…
Kaçardın,
Başını alıp giderdin
Uzun uzun yürürdün,
Hırçındın, öfkeliydin,
Kimsesiz ortamlarda güzeldin,
Sadece okulda güzeldin
Sokakta çirkin…
Yalnız yaşıyor gibiydin,
Ağlardın boşluklarda.
Kimse anlamazdı seni,
Yalnız Adam’dan başka…
Adil Yavuz DURMAZ / 07.04.14
