...Payların En Güzeli...
.
Yazarken her şeyin sahibinin kudreti ile,
kelamıma acz,kalemime az düştü,
kemter bir kuluz en nihayetinde,
El-alem yol aldı çarçabuk,özüme naz düştü.
Kara bir kalble,kara kalemle yazarken,
Kabule şayan dualar hürmetine,payıma beyaz düştü.
Ne taatım kurtarır beni,nede lisanım.
Çeşit,çeşit güller arasından,nasibime gül’beyaz düştü.
Zevat ganimeti bölüştü...payıma niyaz düştü.
.
Herkese envai çeşit renk,bana yakasız esvab denk.
.
Bülbüle gül-i devran,baykuşa feveran düştü.
Katırlar inada bindirdi,atlara rahvan düştü.
Korkaklar kaçtı meydandan,cenge Şah-ı Merdan düştü.
Şirazeler kaydı raydan,şaküle güman düştü.
Lisanlar sürçe sardı,kelama nadan düştü.
Doğruluk kapattı kapıyı,eğriye yalan düştü.
Bizler tabana kuvvet,ellere küheylan düştü.
Herkeslerin yeri sağlam,bizlere heyelan düştü.
Zalimler kapattı gözlerini,mazluma seyran düştü.
Zahitler aldı payını,kerlere hezeyan düştü.
Cimriler üryan kaldı.cömerte heryan düştü.
Zenginler bitirdi saltanatını.fakire devran düştü.
Şeytan günaha talip,meleklere sevab düştü.
Cehennem kükredi derinden,Cennet’e iman düştü.
...
Yunus Ça