0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
4641
Okunma
Beklemiyorum artık seni.
Çıkıp gittiğin günden bu yana suskunum.
Hasret kaldım.
Gökyüzün rengine,
Ötüşen kuşlara,
Etrafı süsleyen güllere,
Koşuşan çocuklara,
Mutluluktan şarkı söyleyenlere,
Üzüntüden arabesk dinleyen gençlere,
Gecenin sırdaşı kamere, yıldızlara..
Çıkıp gittin!
Ama geride,
Suskunluk,
Yalnızlık,
Karanlık,
Bir de çıkmaz sokaklar bıraktın.
Söylemiştim sana.
Tek seferlik açılan bir kapıydı bu.
Sense,
Giderken kapıyı çarpıp gittin.
İbrahim Halil ÖZLÜ
