7
Yorum
14
Beğeni
0,0
Puan
1427
Okunma
Uykusuz geçen gecenin sabahında
gözüme kaçan ayrılık sabununu
gözyaşımla çalkalıyorum
göz çukurumda biriken
anılarla dolu çapakları
parmak ucuyla söküp çıkarıyorum
oyuk kalıyor yeri, kanıyor
yüreğim, yeni yakalanan bir balık gibi kirpiğimde çırpınıyor
öyle kalacak sanıyorum bir an durulup
havlu son kalanları kuruluyor.
Saçlarım mısır püskülü gibi
aynadan solgun yüzüme gülümsüyor
elime siyah göz kalemimi alıyorum
önce alnıma çizili kaderi karalıyorum
sonra aynada yansıyan boşluğa yeni bir sayfa açıyorum
kim demiş kader değişmez diye
aklımı en yakın çöp kovasına atıyorum.
Kırmızı rujumla kocaman gülen dudaklar çiziyorum
bir zamanlar öpüşmekten şişen
şimdiyse sadece donmuş duygularımla moraran
kendini kaybetmiş yüzüme.
Duşu en soğuğa getirip
mısır püskülü saçlarımı ta dibine kadar
tutuyorum yangını ölsün diye
hangi aşk soğukta hararetini sürdürür ki
boynumdan aşşağıya göğsüme inen damlalar
kızgın bir ateşe düşer gibi buharlaşıyor
görmüyor,duymuyorum bütün duygularım sağırlaşıyor.
Artık hazırım yeniden yola çıkmaya
gökyüzüne bir merdiven kuruyorum
her adımda yükselirken kendimden
adımlarım hızlanıyor geleceğe yetişmek için
aşşağıda kalan ucubeye el sallıyorum
sen diyorum
gidene ağlamaya devam et
ben kararlıyım bu alın yazımı değiştirmeye
az kaldı yetişmeliyim yeni kaderime.
Ayvazım DENİZ
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
