Hayat denen tiyatroda ben oynamalıyım
En ağır rolü ben üstlenmeliyim
Tık nefeste zam/ansız sevebilmeliyim
Tek sıkımlık kurşunla s/uçsuz sıyrılmalıyım
Bırak ölürken acı duysun bedenim kıvr/ansın
Nasılsa kol kanat geren sevgin var ya

Sabaha peş/keş akşam pürtelaş zamanda
Anda umursamazlık yatar yerime kollarında
Sererken ıslak yüreğimi bam tellerine kuytuda
Sil izlerini kederin neşeden haber ver baharda
Bırak dökülsün saçların tel tel çilehaneme
Ellerim mahrum kalmaz yüreğin var ya


Sahipsiz silueti afyon kokan riyakâr
Sokaklarındayım kentimin yüreğim sana akar
Gözlerim küpeştesine takılı aç martı gibi bakar
An gelir hıyanete direnir usum havaya yumruk çakar
Maviden umut alırız çarşafında çakarken dalgalar
Sav gitsin kuzguncukları gönül t/ellerinden
Dileklerim darda durmaz rabbim var ya

Gece kör yaşlarını dökerken yoluma habersizdi
Gönlüm yarını aydınl/atıp içimde seni sezdi
Göz damlalarım bizden çoktan bezdi
Sevginse sol yanımda itinayla sakladığım gizdi
Kanlı yaşını akıt cömertce çatlamış dudaklarıma
Nefesim zehirlenmez avuçlarım kirlenmez ya