Gün gece maviden, beyaza dönerken ,gözlerin aydınlatıyordu.
Sabah, güneş ilk defa doğuyordu, penceremdeki buğulu camlara.


Mavi diye adını yazarken ellerim titriyordu
Ama soğuktan değil mavi bir gülü kırmadan nasıl tutarım .
O kadar hassastın ki ürkek kırılgan

Sevgiye aç seni koklarsam eksilirsin diye korkuyorum.
Dokunamayıp, hasretinden yandığım.

Başımın asla erişemediği tacı.
Seni umut ettiği için. Hasret çekmeyi "SEVİYORUM"

Ey benim yüreği güzel sevdiğim ,her gün ben, sen oluyorum..
Sen geleceksin diye her gece yolunu. Gözlüyorum.

İşte ben seni böyle sevmişim meğer, Güzel gözlü yarim.
Sevdiğim yokken her şey küçük gözümde, bu koskoca şehir bile.

Ufukta sevdasının rengi MAVİYE bürünür.
Yüreğinde barındırır renkleri; yeşili, griyi, beyazı, türkuazı, siyahı...

Not:( bir değerli arkadaşımın bana yazdığı şirle harmanlanmıştır. teşekkürler can )

( Cangülüm )

Nebahat KILAKAY