uzak ve yakın



uzak bir yerde kırıldın benden
limandan su alan beyaz gemiye
yitik kıyılar kadar uzaktın
tüy gibi kaldıran dalgadan yakın

aslında yüreğimden koparıldın
kavuşmadan ayrıldın,kucağım kucağında
burda kendimle kalarak yoruldum
nasıl uçtun toprağım kuş ayaklarında





hırs



hırs
iki başlı bir kurda benzer
insan içinde
bir ağzın dizlere tükürdüğü derman
gençlik iksiri
öbür ağzın yürekten kemirdiğidir





imge



okyanusta geri giden geminin
havuzunda kulaç atan imgeler
çıkıp bir derenin gerçeğinde
çimip sırtüstü durabilmeli





fahişe



sularda susuzdur onlar
uykuda uykusuz

ve bir adsız adadırlar
iki yüzlü denizin
akıntılı dibinden
efendiler boğulurken çıkılan





örneğin



güzel bir söz söylesen
yüreğimi dinlerdin
dünyanın bütün dillerinden

ellerimi tutsan
ellerim olurdu çinliler kadar
ellerini tutan

ve öpsen çöl ağzımdan
bir yaşam daha başlardı
öldüğüm yerden




ömer faruk hatipoğlu




(SÇY, hera, 2000)