2
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1091
Okunma
karanlığa selam verdim aydınlığa hasret yüreğimle
mutluluğu arayan ruhumun sabahı bekleyişinde
yarına çıkar mı bilemiyorum yorgun bedenim
ölümü yaşıyorum sensizliğin kıyılarında; kalbimin her tekleyişinde...
nefeslerim yorgun bir küheylanı terkediyor istemeden
saatler güneşin doğuşuna koşturuyor saniyeleri bilmeden
bilmiyorum; ne zaman kuruyacak kutuplaşan gözpınarlarım
ardı ardına boşalıyor yaşlarım; eskisinin ıslaklığını henüz silmeden...
mazide mutluluk namına gülümseyen yaprak göremiyorum
yarınlarım mutluluğa gebe mi; bunu da bilemiyorum
nefes nefes tüketirken hayat denilen hengameler kümkümesini
ruhuma mutluluğun busesi konmayacaksa; güneşi görmek istemiyorum...
Metin Kaya İLHAN
Faroz
TRABZON
5.0
100% (1)