Mavi odaydı tavansız
tabansız
duvarsız
düşleri yönlendiren
Öngörülmeyen gerçek
tuğla
harç
boya
badana
sürüldü
örüldü kökten
çepeçevre çevrem
Boyutlandı yokluğunda oda
Sonlandı sınrsız beklentiler oluştuğu yerde
yine aynı hızla
bu kez umutsuzca

Özlem sıkışıp kaldı daralan göğüs kafesimde

Yol açar mı bilmiyorum
ahşap kapının parlak kolu
sana titriyor elimde
gözlerimde



S E Ç K İ N G Ü N D Ü Z