olup ta yükseklerde
coşkusunda uçuşmak sevginin
masum
kanat çırpmak göğe
ve süzülmek yere ehl-i keyif
başkaldırmak
asileşmek bazı
kaybolmak özgürlüklerinde göğün
müjdelenmek coşkusunda
savurmak teleklerini
karanlıktan aydınlığına evrenin


avlanmamak gerek
aldanmamak gerek
şahandan ırak
şahanı denk tutmamak
asalet yaşamakta
kollamak gerek dört bir yanı
takılmamak
pençelerine
hançerine
ve yüreğinden saplanmamak


hışmın doruğunda
zaman tasviri acımasız
can alıcısı kuşlar
delişmendir şahan
şivan feryat ve figan
ve ağzını açmış
ve kan kokan

beddua zamanıysa
dağılsın yurdun yuvan
yarılsın kara yerler
zamanın durduğu an
boşalsın gökler
neredeler
hani melekler

ağlarlar zılgıt zılgıt şimdi
zılgıtçı kadınlar
o yerler
o gökler
kara nefes
kan soluk
sanki kucak açmışlar
zalim önde
bocaladı cüssesini olanca gücüyle
gömdü canına gökgüvercinin
bir deli şahan
doymak bilmez
kanadı yürek
ve durdu zaman

karardı maviler
bakakaldı gök
durgunlaştı sular
bakakaldı göl
uğuldayamadı bir an
bakakaldı orman
tanık oldu nilüferlerin sessizliği
sustular canlı cansız
durgunlaştılar
yağdı bir anda gözyaşı çiçekleri

bir ses duyuldu bir damla mutluluktan
düşüp ortasına gölün
açıldı halkalar yol verdiler mutluluğa
bir damla kanın gizi
buladı sessizliği

kaçarak yükseldi delişmen şahan
kayboldu ufuklarda
bir dilim zamanda daha saklandı
acıya karışan
o artık
bir damla kandı



14 AĞUSTOS 1995 ÇAKMAKLI İZMİR