Korkarım Kıştın Sen ve Ellerimi Tutamayıp Soğuğa Maruz Bıraktın



Çok acımasız bir yanılgı tattı hevesim,yanaklarından
dudağıma kadar büyük bir hezimete maruz kaldı en yerinde duramayan hazzım
Suretinin verdiği mutlak yenilgilerin de beteri vardı anladım.
Sen herkesten güzeldin,herkes senden daha anlamsızdı
Hayatımın anlamıydın,
Sesim kulağını incitmesin diye hep sustum.
Sesimi yitirdi zanaatkar mecburluklarım,
Gidişinin ihtişamını kaybeden mevsim hüsranlarının
karanlığı nasıl getirdiğini bilemezsin ayazım.
Süslü hüzünlerin acıyı betimlemesinde takılı kaldı adım
Senden sonra başka bir yürek daha benı bu kadar içten yıkamazdı anladım,
Senli hazanlar,başka hazanlar kadar fazla hüzün sayıklayamazdı kulağıma
Biraz daha esip sessizliğe cevapsızlıklar yağdıramazdı yağmurlar anladım.
Korkarım,kıştın sen ve ellerimi tutmayıp soğuğa maruz bıraktın

Her şeyinin acımasızlığına soyutlandım,
Hazanın en büyük tufanını dolunay gözlerine kaçarken tattım,
Uykumu yitirdim gece cinnetlerinde
Kalağanlığı tattım mevsimbaz hayallerinde
Gözlerinin cambaz sadeliği
arşımda muhteşem nasihatlar biçerken hayallerime
yağmur ile sağanaklaşarak aklıma hür düşüp kalbime prangalanıyordu adın,
Keşkelerin belirsizliği kadardı canım,
Boğazıma düğümlenirdi gidişinden kalıntı ilhamların
Ben sende en yerinde duramayan şiirleri tattım,
Mektuplara sahiciliğinden hüzünbazlıklar yazdım,

Korkarım,kıştın sen ve ellerimi tutmayıp soğuğa maruz bıraktın