13
Yorum
21
Beğeni
5,0
Puan
3102
Okunma

İlk defa tanıştım toprakla
Soğuktu her yer
Hiç olmadığı kadar
Kardeşimdi benim yerde uzanan
Beyaz kelebekler kaplamıştı her yerini
Uyuyordu öylece
Dokunmaya kıyamadım kardeşim sana
Saçlarını sevdim usulca
Gözümden düşen bir damla yaşla
Besledim kalbinin atışını
Uyan dedim uyan
Gözlerim ağlayan
Sadece bak bana kardeşim
Gör ve hisset beni
Duy sesimi
Çok yanıyor canım
Ses vermiyordu
Sarıldım ona
Nefesimi içime çeke çeke ağladım
Son defa açtı gözlerini
Baktı bana son defa
Ablam dedi;
Sen üzülme
Asla ağlama
Gidiyorum şimdi
Kelebek misali
Çok uzaklara
Kapa gözlerini hissettirmeden
Bak melek oldum ben
Ağlamaz ki melekler
Hep uçarlar sonsuza
Kelebek gibi
Kavuşacağız bir gün
Sakın sakın sen üzülme
Bırakma kardeşim elimi
Dedim ama duymadı
Gitti duymadan sesimi.
Özlem Demirkaya &.&
27.04.2014 / 23:30
NOT: Elifim manevi kardeşim beyaz kelebeğim sen uçup gitsen de bu dünyada seni hep hatırlayacak olan bir ablan var unutma olur mu meleğim mekanın cennet olsun seni burada bütün herkes çok özleyecek beyaz kelebeğim senin ölümün şiirime doldu ben çok ağladım .
5.0
100% (27)