2
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
3043
Okunma
Ekmeğini bölüştüğün yüzlerce kardeş.
Birbirine sarılı yüzlerce baba,
Yüzlerce evlat,
Yüzlerce eş,
Yanı başındaydı az önce.
Haber getirdin mi onlardan,
Selam gönderdiler mi kadınlarına,
Öpücük yapıp, üflediler mi bebelerine.
Bakkal poşetiyle gelecekler mi eve
Neden bakmazsın yüzüme,
Yoksa.......
Dilin varmaz demeye....
Dönmeyeceklerini,
Belli ki ekmek kuyusunda yandılar.
Sen de,
Diri vücutların mezarından,
Çıktığına sevinmedin kara adam.
Utanır gibisin yaşama tutunmaktan.
Göz yaşın iz bırakır yüzünde,
Alın teri kavgasıdır,
Ekmek izidir bilirim.
Hırsızların,
Soysuzların,
Yüzsüzlerin bilmediği,
Namus davasının izidir.
Senin için ekmek yolu,
Namus yoluydu ocak.
Son vardiyada bu kez,
Nefes yok,
Işık yok,
Ateş doluydu her yan,
İçeride yanan sen oldun,
Dışarıda adın kömür olacak.
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz