Para, gübre gibi etrafa yayılmazsa işe yaramaz. baco
akadirgorduk
akadirgorduk

YAZIĞIM GELİ DİYARBEKİR’E

Yorum

YAZIĞIM GELİ DİYARBEKİR’E

1

Yorum

0

Beğeni

0,0

Puan

3669

Okunma

YAZIĞIM GELİ DİYARBEKİR’E

YAZIĞIM GELİ DİYARBEKİR’E

Önceki gün, aradım çocukluk yıllarımı.
Ulaşılmıyor dedi, tango bir ses kibarca.
Bişey olmaz, ben gidip, bakarım dedim.
En güzel yıllarımın izi kalmıştır, orda.

Fatihpaşa mahlesi, Kurşunlu sokak.
Diye adres yazardı, beyaz zarfın üstünde,
Ne postacı görünürde, ne hasret satırları,
Ne o adresler kalmış, ne de oturanları.

Öksüz gibi gezindim, paket taşlı yollarda.
Yırtık albümler gibi, kırık, dökük anılar.
Şuradaydı evimiz, okulum hah şurada.
Tanış kimse kalmamış, sadece yabancılar.

Yarım asır olmuş ömrüm, dıki dıkına.
Hatıramda, düşüncemde, beynimde.
Hama, hama kaybolan çocukluğumun,
Yolunu şaşırdım sanki, memleketimde.

Bulmaca gibiydi, küçede ğar oynamak.
Korfıstanla, çüçüt neydi gerçekten?
Karpitle, teneke uçuranlar kalmamış.
Gazoz kapakları, düşmüş eski değerden.

Lepikle mal oynayıp, yuttunuz mu sahiden?
Ya toprak hırabada istop, kuka, birdirbir.
Kibrit kutuları, şimdi sermaye değil artık.
Nedense, alav pilav da yapılmıyor, kim bilir.

Cığcığalı sakızın, renkli resimlerinden,
En sevilen ünlüleri seçelim, var mısınız?
Teksasa, çizgi roman mı dersiniz, şimdi?
Tarkan desem, beni doğru anlar mısınız?

Leymunata, vişneli cicibici, elmalişekerin,
Rengi aklımda, tadı damağımda asılı, dünden.
Kırık leblebi, dağdağan var mıdır, heket?
Allahan kurban desem, anlarmısın dilimden?

Sahi, ka’be darısını tanır mısınız?
Bahçada, hiç aluce topladınız dalından?
Gördünüz mü delibardağanı, karahübürü?
Marul arkaladınız mı Mardinkapı’ dan.?

Sadece bayramda binerdik, dıngılafıstana.
Tahterevallimi dersiniz, yoksa parktakilere.
Telden yapılı arabamın, forsu o biçim.
Kiralık pıskıleti, anlatsam mı şimdikilere?

İki katlı, naylon topu vardı zeğel Mıçenin.
Hem kaleci, hem oyuncu olurdu maçımızda.
Çelik, çubuk ustasıydı, yenerdi bizi teres.
Çar diyen Bozonun sesi var, kulağımda.

Memo, çatalastik atardı, sivigdeki kuşlara.
Şimdi serçe yok oralarda, hele ki boran.
Ne Ako var görünürde, ne gece kuşu.
Ne hechecıkler kalmış, ne serçeboğan.

Örtmenin dibi, hevlet olmuş, kimse yok.
Beştaş sesi var sadece, uzaktaki kızların,
Yankılanır gelin türküsü gibi, yanık sesleri.
İp atlayanların, çizgi oynayanların.

Neden, Tut ağacı bu kadar ağlamaklı.
Salıncak bağlı değil, salınan yok dalında.
İncirle küsülümü yoksa bozuk mu araları?
Ne meyve hırhızı var, ne de kim daldasında.

Hevşın tulumbası, kuyusu da kurumuş,
Kastalın yerinde yeller esiyor, şu an.
Bakır üsküreyle içmeyi bilirmisiniz?
Eyvandaki testinin, serin suyundan.

Ali dayı, güzün dam loğlamazmıydı he?
Yoksa damci yapmıyor mu artık tavanı?
Belki düşmüş kayıttan, haberimiz yok.
Yalnız yaşardı zaten, hem yoktu ki bakanı.

Hani dink vardı bu köşede, yarım duvarlı.
Hani alnı peçeli, gözü kapalı at kişnemesi,
Bi gün he, bi gün yok, yıkanır mı avlular?
Kapı önleri süpürülür mü, ayıp demesi.

Komşu evde Agop yok, Tuma bacı da gitmiş.
Üzüntüye, yalnızlığa, bikesliğe hareket.
Kar kuşları gibi grup, grup, kefle, kefleymiş.
Çıharıya değil kirvem, gurbete doğru elbet.

Asırlardır on gözle ağlamaktan belki de,
Pınarında kurumuş Dicle’min gözyaşları.
Bu yüzdendir, sabahları seher vaktinde,
Hıçkırarak, inleyerek ağlar Yusuf kuşları.

Bir, bir silinmiş izleri, çocukluğumun.
Siyah beyaz resimlerde, azıcık kalan.
Yorgun şair dizelerinde kalmış bir de.
O da, sizin anlayacağınız bi kırtik falan.

Alaca rengi solmuş, bahtsız memleketimin.
Doğum yerim el olmuş, gitmiş başka şehire.
Utangaç çocuk gibi suskun olmuş, lal olmuş.
İçim yani, çok yazığım geli Diyarbekir’e.

Saygılarımla

Ocak- 2010
Ecz. Abdulkadir Nur GÖRDÜK


FAYDALI NOT (Diyarbakır şivesi ve karşılıkları)

Alav pilav= Kâğıtları bir araya toplayıp, yakmak.
Ako=Saksağan Aluce=Yeşil erik, alıç.
Bikes= Kimsesiz Boran=Yabani güvercin
Bozo=Sarışın Cığcığa= Alüminyum folyolu kâğıt.
Çıharı= Piknik Çüçüt= oyun terimi ( şansa bırakmak)
Dağdağan=İnce kabuğu yenilip, çekirdeği kamışla üflenen yiyecek.
Dalda=Gölge Dıki dıkına= Tam
Dıngılafıstan=Tahterevalli
Dink=Atla döndürülen un değirmeni
Eyvan=Avluya bakan balkon
Ğar= Bilye, misket. Hama hama= Hemen hemen
Havş=Avlu Hechecık=Kırlangıç
Heket= Sahiden. Hevlet=Sakin
Hıraba= Harabe Hırhız=Hırsız
Ka’be darısı= Patlamış mısır
Kar kuşu= Sığırcık Karahübür= Karadut
Katsal=Sokak çeşmesi. Kefle=Kafile
Kırtik=Azıcık Korfıstan= Oyun terimi( ezbere atmak)
Kuka ve istop= Oyun ismi
Küçe= Sokak Lepik= ayakkabı ökçe lastiği
Loğ=Toprak dam sertleştirmeye yarayan silindir
Mal= Kibrit veya sigara paket kapağı( kartondan)
Örtme= Cumba Pıskılet= Bisiklet
Serçeboğan= Atmaca Sivig=Uç
Teres= Korkak Tango= Asortik
Üsküre=Derin tas Yazığı gelmek=Acımak
Zeğel= Kurnaz




Paylaş:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiiri Değerlendirin
 
Yazığım geli diyarbekir’e Şiirine Yorum Yap
Okuduğunuz Yazığım geli diyarbekir’e şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
YAZIĞIM GELİ DİYARBEKİR’E şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Yorumlar
İrfan Rıza YAZICIOĞLU
İrfan Rıza YAZICIOĞLU, @rfancr-zacyazicio-lu
2.1.2010 10:14:46
Önceki gün, aradım çocukluk yıllarımı.
Ulaşılmıyor dedi, tango bir ses kibarca.
Bişey olmaz, ben gidip, bakarım dedim.
En güzel yıllarımın izi kalmıştır, orda.

Fatihpaşa mahlesi, Kurşunlu sokak.
Diye adres yazardı, beyaz zarfın üstünde,
Ne postacı görünürde, ne hasret satırları,
Ne o adresler kalmış, ne de oturanları.

Öksüz gibi gezindim, paket taşlı yollarda.
Yırtık albümler gibi, kırık, dökük anılar.
Şuradaydı evimiz, okulum hah şurada.
Tanış kimse kalmamış, sadece yabancılar.

Yarım asır olmuş ömrüm, dıki dıkına.
Hatıramda, düşüncemde, beynimde.
Hama, hama kaybolan çocukluğumun,
Yolunu şaşırdım sanki, memleketimde.

Bulmaca gibiydi, küçede ğar oynamak.
Korfıstanla, çüçüt neydi gerçekten?
Karpitle, teneke uçuranlar kalmamış.
Gazoz kapakları, düşmüş eski değerden.

Lepikle mal oynayıp, yuttunuz mu sahiden?
Ya toprak hırabada istop, kuka, birdirbir.
Kibrit kutuları, şimdi sermaye değil artık.
Nedense, alav pilav da yapılmıyor, kim bilir.

Cığcığalı sakızın, renkli resimlerinden,
En sevilen ünlüleri seçelim, var mısınız?
Teksasa, çizgi roman mı dersiniz, şimdi?
Tarkan desem, beni doğru anlar mısınız?

Leymunata, vişneli cicibici, elmalişekerin,
Rengi aklımda, tadı damağımda asılı, dünden.
Kırık leblebi, dağdağan var mıdır, heket?
Allahan kurban desem, anlarmısın dilimden?

Sahi, ka’be darısını tanır mısınız?
Bahçada, hiç aluce topladınız dalından?
Gördünüz mü delibardağanı, karahübürü?
Marul arkaladınız mı Mardinkapı’ dan.?

Sadece bayramda binerdik, dıngılafıstana.
Tahterevallimi dersiniz, yoksa parktakilere.
Telden yapılı arabamın, forsu o biçim.
Kiralık pıskıleti, anlatsam mı şimdikilere?

İki katlı, naylon topu vardı zeğel Mıçenin.
Hem kaleci, hem oyuncu olurdu maçımızda.
Çelik, çubuk ustasıydı, yenerdi bizi teres.
Çar diyen Bozonun sesi var, kulağımda.

Memo, çatalastik atardı, sivigdeki kuşlara.
Şimdi serçe yok oralarda, hele ki boran.
Ne Ako var görünürde, ne gece kuşu.
Ne hechecıkler kalmış, ne serçeboğan.

Örtmenin dibi, hevlet olmuş, kimse yok.
Beştaş sesi var sadece, uzaktaki kızların,
Yankılanır gelin türküsü gibi, yanık sesleri.
İp atlayanların, çizgi oynayanların.

Neden, Tut ağacı bu kadar ağlamaklı.
Salıncak bağlı değil, salınan yok dalında.
İncirle küsülümü yoksa bozuk mu araları?
Ne meyve hırhızı var, ne de kim daldasında.

Hevşın tulumbası, kuyusu da kurumuş,
Kastalın yerinde yeller esiyor, şu an.
Bakır üsküreyle içmeyi bilirmisiniz?
Eyvandaki testinin, serin suyundan.

Ali dayı, güzün dam loğlamazmıydı he?
Yoksa damci yapmıyor mu artık tavanı?
Belki düşmüş kayıttan, haberimiz yok.
Yalnız yaşardı zaten, hem yoktu ki bakanı.

Hani dink vardı bu köşede, yarım duvarlı.
Hani alnı peçeli, gözü kapalı at kişnemesi,
Bi gün he, bi gün yok, yıkanır mı avlular?
Kapı önleri süpürülür mü, ayıp demesi.

Komşu evde Agop yok, Tuma bacı da gitmiş.
Üzüntüye, yalnızlığa, bikesliğe hareket.
Kar kuşları gibi grup, grup, kefle, kefleymiş.
Çıharıya değil kirvem, gurbete doğru elbet.

Asırlardır on gözle ağlamaktan belki de,
Pınarında kurumuş Dicle’min gözyaşları.
Bu yüzdendir, sabahları seher vaktinde,
Hıçkırarak, inleyerek ağlar Yusuf kuşları.

Bir, bir silinmiş izleri, çocukluğumun.
Siyah beyaz resimlerde, azıcık kalan.
Yorgun şair dizelerinde kalmış bir de.
O da, sizin anlayacağınız bi kırtik falan.

Alaca rengi solmuş, bahtsız memleketimin.
Doğum yerim el olmuş, gitmiş başka şehire.
Utangaç çocuk gibi suskun olmuş, lal olmuş.
İçim yani, çok yazığım geli Diyarbekir’e.






Tek kelimeyle müthiş.....Söyleyecek söz bulamadım...
Aldın götürdün eski günlere ne güzel anlatmışsın inan okurken her bir kelimeyi aynen yaşadım sanki....
Yüreğine sağlık....
Gönlün şen olsun.....
Kutlu/Yorum.....
© 2025 Copyright Edebiyat Defteri
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.

Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
ÜYELİK GİRİŞİ

ÜYELİK GİRİŞİ

KAYIT OL