Saçlarımda gezerken ılık ılık elleri
Birden bir rüzgar esti parmaklar sanki dondu
Dermeye korkar iken gönülde ki gülleri
Sevdanın gözlerine veda busesi kondu
Ne oldu anlamadan aşk yönünü değişti
Gözlerden kalbe inen fırtınalı yağıştı.




Uğraşsam fayda etmez ayrılık kıskaç gibi
Islanan bakışların buğularını silmez
Boğazımda ellerim saklıyor bu ayıbı
Ne zaman biter artık onu yüreğim bilmez
Küs değilim hayata ne verdiyse almışım
Bazen gaflete dalıp hayallere dalmışım.




Ne kaybettim demeden hayata gülmek güzel
Ben beceremedim hiç gidenleri silmeyi
Kalbimde ki yerleri benim için çok özel
Haketmesem de böyle ani terkedilmeyi
Aşksız kalmış gönlümü felek sana bükerim
Söyleyemem kimseye bir içime dökerim.




Dolaşsam dağ başında yem olsam kurda kuşa
Bir damla kanım akmaz damarlarım kurudu
Gönlümü sürdüm artık kimsesiz bir yokuşa
Gelmeyen vuslat için ayağını sürüdü
Davamı kaybedeli giyinmişim suçumu
Artık elletmiyorum yosun kokan saçımı.


Ayvazım DENİZ