0
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
1093
Okunma
Ben hayat denen labirentte
Yaşamak için yürüyorum
Belki yanım uçurum
ama ben hiç durmuyorum
Arkamda binbir hayal
bırakmaz asla peşimi
Kimisi dur gitme der
Ama hiç durmuyorum
Aslında kısacık labirent
Doğumdan ölüme kadar
Bir avuç geride kalan
arkaya baktığımızda ise
Ama kapkaranlık yol
güneş hiç doğmuyor
bir suda sın bir toprakta
birde baktın son bulur yol
Güneş doğarmıki dersin
umutsuzca içinden
Belki bir çıkış vardır
bukaranlık labirentten
İşte hayat bu diye
bir ses gelir ilerden
bir bakmışsın güneş doğar
yollar açılır güllerden
5.0
100% (3)
