Aynadaki suretim ne çok benziyor sana,
Anne, bırakma beni, hiç bırakma yabana!

Yıllar acımasızca kan süzmüş nefesinden,
Istırap çiçekleri seni yorgun bırakmış,
Umut bestelemişsin bebeğinin sesinden,
Tevekkül dinginliğin sabır saçında akmış.

Ruhumu sıvazlarken ellerindeki kına,
Melekler konuk olsun cennet düşlü uykuna!

Yıldızlar kümelenir çözülen saçlarında,
Sessiz çığlığın düşer karanlık gecelere,
Umudu yeşertirsin açık avuçlarında,
İsmindir şeref veren anlamlı yücelere.

Sen canımda oldukça, şükür dolar her an’a,
Varlığımı kuşatan en güzel şeysin ana!

Gülün kalbinde adın alnında yüce yazgı,
Gönlün Kâbe kapısı semaya dönük her dem,
Şükürle biçimlenir kalınlaşan her çizgi,
Sinendeki nüvede saklı incidir erdem.

Ruhundaki olgunluk ışıldarken her yana!
Merhametin nur saçar en karanlık vicdana

Sarılıp okşadıkça cennet kokulum derdin,
Oysa cennet bahçesi merhametli kucağın,
Bin bir meşakkat ile bana bir ömür verdin,
Ben senin gözbebeğin, ben nazlı yavrucağın.

Şefkat yüklü buseler sevda işlerken cana,
“Annem” diye haykırmak istiyorum cihana!

* sevim yakıcı