biliyorum yakandan bir düğme daha açacaksın birazdan
şimşekler çakacak, korkuyla parçalanan gecelerimde
yağmurun doyururken toprağımı, yutulmuş bütün denizlerimde
balat gibi, fener gibi ve cibali ’ de bir karakol aynası gibi
biliyorum gözlerimin içinde yıldız olup yeniden doğacaksın.

bezginlik provası mıdır bu / bulanık sularında yüzümü yıkıyorum ….

aynı noktada başlayacak yokuşlar, salyangoz izi mecralardan
kalem yazacaklarını şaşıracak, mürekkep balığı kadehlerde
tedirgin kapı aralıklarında saklı, ısmarlanmamış gelişlerde
galata gibi, beyoğlu gibi, balıkpazarı’nda balıkların pulları gibi
biliyorum gecenin sıcağını önce gerdanından parlatacaksın.

tutkunun iç çekişi midir bu / kaldırım taşlarından suyumu içiyorum ….

en kolay hayaller avuçlarımda, çok yükseltilmiş fiyatlardan
ucu puslara dalmış maceralar değilim, terliyim ellerimde
bir rutubet olup şimdi başka kainatlara göç tutan nefesimde
yerebatan gibi, binbirdirek öylesine ürpertici, öncelerim gibi
biliyorum dehlizlerimde ışık olup, çırılçıplak soyunacaksın.

şaşkınlığı emzirmelerdir bu / alın terlerimden gözlerimi yakıyorum ….

şimdi saat kaç, ne var ne yoksa çekiliyor tüm tezgahlardan
kara delikleri tutup aklıyorum, kilit altlarının endişelerimde
son kez yakından göreyim seni bak büyüteçim gözlerimde
kızkulesi aşkında mahpushane harem, salacak’ta sallanır gibi
biliyorum beşiğinde benden önce bu rüyadan sen uyanacaksın.

yorulmuş bir zamanlamadır bu / denizlerimde başka boğuluyorum.…

kaçıyor muyuz ne sen, ne ben bu tanımadığımız dalgalardan
aç günlere düşerek, tutunamadan düş gibi sevişmelerde
yerden kalkmaz teslimiyet sancağı olup zamanın felsefesinde
unutup meydan okuyan bütün dikilitaşları gibi, İstanbul’da gibi
biliyorum anlatılamamışları sonralarda yeniden yaşayacaksın.

kuşbakışı İstanbul düşü bu / her sokağımda yeniden kayboluyorum ….

CEVAT ÇEŞTEPE