3
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
1270
Okunma
Kimse böyle güzel yalan söyleyemez
senin gibi.
Ve kimse yalanı böyle güzel anlayamaz
benim gibi
kırılmadan.
Kimse inanmaz
böyle ucuz palavralara masum olmasa.
Küçük bir çocuğun
bir çocuğu kandırması gibi.
Bir çocuğun
bir çocuğu kandırdığını sanması gibi.
ikisi de içinden güler
ama sonsuza dek susar.
İçimizde büyür uzaklara baktıkça hasret
bazı çiçekler, köksüz, tohumsuz
aniden ortaya çıkar.
yok desekte vardır içimizde
bir eksiklik
bir yoksulluk
bazen de
büyük bir boşluk...
Önceleri yalan
kendi kendine söylemekle başlar.
Kimse bizim kadar güzel yalan söyleyemez aslında
bir şeyi mahvetmeden
yerini değiştirmeden
...........
..............
çünkü hırsız
başka bir hırsızın evini
prensip olarak soymaz.
m-jgan/
5.0
100% (6)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz