"Bu şiirimi küçük Gizem’e gönderiyorum.
İtikadımca Allah onu haberdar eder o da sevinir..".


sevince sardunyalarım açar pencerelerimde
sevince insan rıhtımda martı
birgün öfkelerine yenilip de
salarsan gönlünün penceresinden beni
bir güvercin gibi
yaşar mı sardunyalarımız?
yaşar mıyız?

öyle ki gece gibi saat saat sevdamız
sevdikçe sevildikçe sabahlaşırız
bir yaprak ki bizim içim koparsa dalından
alır onu göğsümüze, yaslaşırız...

tut ellerimden düşeceğim
salma beni mavilere, korkuyorum
düşlerimde çocuklara korku satıyorum
tut ellerinden tılsımlı sözcüklerimin
işittim onları,
onlara itaat ediyorum.

öyle ki bebeğin ilk adımı gibi sevdamız
aç kollarıni aç; sana geliyorum!
güneş ki birgün konarsa penceremize
içeriye davet et onu
ben onunla tanışıyorum.

tut ellerimden düşeceğim
bir hüzün ki konar elma dalına
ama olgun ama ergen
sevdim seni mavideki kuşu, uçurtma sanarken
biliyorum çocuklar ben böyle öleceğim
şimdi ölüyorum ki
bir daha ölmeyeceğim!

yaşar mı sardunyalarımız?
yaşar mıyız?
tut ellerimden düşeceğim!

çanakkale, 03.04.14