1
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1513
Okunma
Muhammed Eymen’e
Şimdi şuracıkta ölebilirim.
İki göz bir odada,
Duvarların ölüm kokusunda,
Masa başında, bir sonbahar rüzgârında...
Ve bir yaprak damarında, sessizce ölebilirim...
Ağlayan bir çocuk gibi,
Tabutuma renkli çiçekler atabilir
Bir eflatun kabristanında,
Geçmişi toprağın bağrına sürebilir,
Ve ardından saatlerce güneşe kızabilirim...
Yağmurdan kaleler yapan,
Bir mimar-ı azam olabilirim
Yahut elma şekeriyle
Bir çocuğu sevindiren
Onunla on yaşındaki bir çocuk olabilirim…
Zeki Altın
’Mostar dergisinin Nisan 2014 sayısında yayınlanmıştır.’
5.0
100% (2)
Cevap Yaz