bu sabah bir kelimeyi çözerek uyandım sevgili
t-o-p-l-u-m
kek diliminde sıkıştırlmış taşlar birlikteliği
bir yudum çayda yutkunma refleksi
biri bir taş koymuş geleceğe
diğeri iki taş
taşlar sıkışmış tuğla olmuş
tuğlalar ev
evler birleşip köye köyler birleşip kasabaya
kasabalar şehre dönüşmüş
şehirler ülkelerri yapmış birlikte
ve işte tam da böyle başlamış mavi ve pembe patik hikayesi
mavi erkek pembe eksili etek
ülkeler savaşları emzirdikleri için
ve sütü de bozuk olduğu için tarihin
öldürmek de adetten sayıldığı için
kimse sormamış niye

bu gün insan uyandım sevgili
ayağımda hiçbir mavilik yoktu
ve anladım ki insan kalabilmek
aynı zamanda çocuk kalabilmekmiş
bunu erkekler ağlamaz ama çocuklar ağlayabilirden anladım
ben bu gün çok anladım sevgili
ben bu gün çok ağladım

ülkeler büyüyüp köyler yangın yangın küçülürken
renkler ve diller çok önemli sayılırken
sessizliğim bin yıl önce ölen çocukların ölme nedeniymiş meğer
keşke çocuklar ölmeseydi sevgili
ve bin yıl sonra bu gün
keşke hiçbir çocuk ölmemeli
ve bu keşkemin senle alakası da insani
literatüre geçmeli :
" yaşasın sana olan aşkımın bin yıllık çözümlemesi
ve yaşasın çocukların lütfen hiç ölmemesi.."

bu gün bir kelimeyi çözerek uyandım sevgili
t-o-p-l-u-m
kek diliminde sıkıştırılmış taşlar birlikteliği
hani çocuklar isyan edince taş atıyorlar ya sevgili
seni terk etmem bundanmış anladım
hani sırf çocukların avuçları
taştan nasırlaşmasın diye
hani sırf onların canı hiç ölmesin diye
çocuklar hep mutlu olsun diye
sen ile ben diyorum sevgili
sen ile ben
barışsak mı yine
yoksa yüreğimin nasırından bana ne...