5
Yorum
15
Beğeni
0,0
Puan
4034
Okunma
güvercin telaşında
dönen...giden...
gökler iniyor, dünya dönüyordu
akşamüstüydü istasyon.
insanlar da döner
işten, gurbetten
serveti günlük, sevinci dünlük
kimbilir... belki de hapisten.
aylardan ıslak bir nisan
sağ sol demir
gökleri gri, yükleri kuş tüyü
pamuktan beden
elleri nehir.
özlem;
tarhana çorbası sıcaklığında
bir annenin ellerinden
buram buram
ne ilk ne de son.
ve kavuşmak,
çaya banılan fırın ekmeği tadında
üç beş yeşil zeytin sevinci
helalinden.
eylülde de yaşanır nisan.
simsiyah gözler,
beyaz gülüşler ölmedikçe
hiç ölür mü insan?
trenler gelir
trenler gider
ne gam ne keder...
© hilmi yazgı
29.04.2014 /almanya
*fotoğraf: ara güler
Cevap Yaz