İnsanın yaşı ilerledikçe, bazı şeylerin farkına vardıkça, huzur ortamından uzaklaşıyor.
Allah son nefeste iman ve kuranla ruhumuzu teslim etmeyi nasip etsin.
İbretlik bir eserdi teprik ederim Hakkı ağabeyim.

Kimselere diyemiyorum

Umut bu ya arıyorum koşuyorum
Hayellerle düşlerle yaşıyorum
Gülüp eğlenen görünce şaşıyorum
İçim kan ağlıyor gülemiyorum
Derdimi kimselere diyemiyorum

Sessiz gecelerde huzur buluyorum
Gözlerim görüyor eh işte soluyorum
Bahara gerek yok aşmadan soluyorum
İçim kan ağlıyor gülemiyorum
Derdimi kimselere diyemiyorum

Ne ararsan ara bende bulursun
Fazla yaklaşma yanar kül olursun
Acıyorum sende Allah kulusun
İçim kan ağlıyor gülemiyorum
Derdimi kimselere diyemiyorum

Yaşadım yaşadım dolu dolu yaşadım
Yolda kaldım hedefe ulaşamadım
Kendimle bir gün bile barışamadım
İçim kan ağlıyor gülemiyorum
Derdimi kimselere diyemiyorum

Dünyada kalmadı yok huzurum
Ölmeye razıyım çoktan hazırım
Bilmiyorum ama vardır kusurum
İçim kan ağlıyor gülemiyorum
Derdimi kimselere diyemiyorum

Hakkı Kalabalık



Her kes kusurludur ve her kes her zaman ölüme hazır olmalıdır usta
Hüzünde olsa okunası şiirdi severek okudum
____________________________________Kalemin susmasın;Saygılar

Hakkı hocam yaşamak zaten bir mücadele,hüzünlü dizeler,yüreğine sağlık,selamlar.

Şiir harikaydı gam kederi de olsa kutlarım salamlar.

biraz hüzünlü ve sitemli hakkı baba kalemin var olsun saygılar hürmetler