Kanlı bir savaştır şiir suçlusu bulunmalı

Sözle de anlaşılmaz karanfil kokusuyla da

Kalındır kabuğu azıcık ıslatmalısınız

Ve içirmelisiniz yağmur eğiriciklerini

Unutmayın anlatın çöl hikayelerini de

Bir de imge kovalayan kuşları



Söz kurşuna kalmışsa yaşlılar elbet susar

Kadınlarsa ürker uluorta sevişmeye

Örtmek için kimi ayıp yerlerini

Sığınırlar bir şiire aşk diye pusat diye



Bal mıdır gül mü yoksa aşk mı şiir bilmem

Kimse de bilmez t/adını gök bulutlanmışsa

Ve tozlanmışsa meydanlar



Anlatabilmek için sevdayı ve acıyı

Yıkar bütün tabuları sırtlayarak yağmurları

Nefesiniz yetmez olunca nefsinizi anlatmaya

Sundurma olur size mısralar



Söz hançere kaldıysa şavkır gerçek yüzüyle

Çocuklar ölür elbet özgürlüğe

Aydınlatmak için kimi yerlerini

Dünyanın şakakları ağarır anne hüznüyle



Kendimi inkar etsem kim gülümser ki buna

Savaşların nedeni bir baş soğan bir çorba

Belki de anlatmaz tarih kitapları

Aşk uğruna verilen savaşları..



Öyle mi oysa şiirin anlattığı

Kadim bir ezgidir duyulur bezm-i elestten

Çöle kudret helvası düşse şiire yağar sevda

Şehirleri fethe çıkarsınız korkmadan

Şiir pusattır biraz da çaresiz kaldığınızda