Ayrı kaldım birkaç sene vatandan,
Özlem yaktı beni göresim geldi.
Yola çıktım Nahçivan’dan kamyonlan,
Yolları hemencik yutasım geldi.

Ağrı dağın yüceleri karlıydı,
Karların içine yatasım geldi.
Bayrağımı görünce küt küt heyecan,
Şal gibi üstüme sarasım geldi.

Erzurum’un geçit vermez dağları,
Erzincan’ın sıra sıra bağları.
Geçse de bendeki gençlik çağları,
Yeniden dünyaya doğasım geldi.

Reşadiye Niksar arası duman,
Düğün yok, dernek yok, neden bu figan?
Yedi askerimiz olmuştu kurban,
Sonra öğrenmiştim, dönesim geldi.

Gece bastı uzaklardan kangallar,
Vallahi yüzünden öpesim geldi.
Kelkit’in yanından uzayan yollar,
Niksar’ın kokusun alasım geldi.

Yeşilin çeşidi vurmuş ovaya,
Leylek ana geri dönmüş yuvaya,
Talazan’dan güneş şavkar havaya,
Kendimi Kelkit’e atasım geldi.

Ey yolcu sanma ki öksüz bu vatan,
Suları kirli de berrakta olsa,
Toprağı verimli, çorakta olsa,
Ebedi uykuya yatasım geldi.