O bendim!
Yalınkılıç dalardım cedel meclislerine,
Eteğimde ne varsa boca ederdim ukalaca,
Usül ve edep yoksunu bendim.
Oysa hayat edeptir derdi babam
okumada bilmezdi babam,
Lakin,
ki lakin, geçmişinden süzülen sözleri vardı;
Laf etmeden söyleyen gözleri vardı.
Yerinde ve usulünce.

Hayattan ne öğrendin derdi babam?
Boş işlerden arta kalan.
Sonra kendine cevaplayan:
Kınamayacaksın, incitmiyeceksin, yok saymıyacaksın,
Plan kurmayacaksın, tevekkülsüz ve kurnazca.
Ve bil ki kimden umarsan
Allah seni onun eline bırakır usulca

Ama gençlik işte..
Biraz çelik çomak oynamak ister.
Biraz havai, biraz hercai..
Biraz da aşık olmak vardır ergence..

……

Büyüdük zannıyla/ Devre çığır açalım demiştik.
Böyleydi kavlimiz.
Ve ‘böyle buyurmuştu Zerdüşt’

Üçbeş atımlık taşımız vardı eteklerimizde
Döner dolaşır onları konuşurduk.
öyleya
Kendimizi üretmeden ve üretemeden aşkı
tüketiyorduk herşeyi…
o ‘deli gömleği’ ideolojileri giymiştik

Yer kızıl gök kızıl,aşk kızıldı
dolmuşlarla gelirdi kızlar
kızıl aşka doğardı yıldızlar
vatan, sana yer yoktu
boğulurdu,sövülürdü,dövülürdü
kalp yoktu,zulüm çoktu
Leninleri Maoları, alkışlanır övülürdü

… okulumuz
Mutluluğun mutsuzluğun
Taslarla içildiği
Kardeşliğin dostluğun
Oraklarla biçildiği
Çekiçlerle ezildiği....

Böylesine mısralar dizerdik gençliğimizde
…76 da, 78 de, 79 da.
"bir bulut geçti sonra üstümüzden"
Savrulduk…

Bir bir çıkardık gömleklerimizi,
Roleks saatlerimiz vardı bileklerimizde,
Yeni kelepçelerimiz.
Kadınlarımızda gucci çantalar,
Haşemalar, tatiller,
Vakko eşarplar.
Kârhanelerimiz de büyüyordu, biz küçülürken.
Ve evlerimiz malikane.
Din başka ticaret başkaydı artık.
Faizede mecburduk hani
Ne bahane…

Bir tuhaflık vardı biliyordum.
zihnime vurulan kelepçeden bir kurtulsam,
Ah bir kurtulsam,
Söyleyeceğim,
Ama alışkanlıklarımın zinciri,
Çok sıkı,
O çok davetkar
bense çok heveskar.
Yutkunurdum aynaya bakınca.
Yutkunuyorum,
Yut- ku- nu-yorum.
Söyleyemiyorum, bir şey olmadığımızı.
Söyleyemiyorum çok şey olduğumuzu.

Selahattin Cansız