Ben hep sevdim yeşili.
Yeşil toprakla dertleştim,
Yeşilliklere anlattım derdimi.
Bir yeşil görünce;
Hatırladım yeşil sevdiğini.
Yeşile bakarak dinlendirdim yorgun gözlerimi…
Yeşil yeşil çıktı kalemimden şiirler,
Yeşil yeşil döküldü dilimden sözcükler.
Yeşil bakışların dokundu sineme.
Yeşil yeşil nurun aktı kara gönlüme…
Yeşil uçurtma uçurdum göklere,
Yeşil boya kattım denizlere;
Yeşile boyanın O’ yeşili seviyor’ diye.
Rüyalarımı bile yeşil görür oldum,
Sevgili incinmesin diye.
Küsmedim yeşili kalmayan şu dünyaya.
Bir yeşili mana edip kıymadım binlerce yeşile…
Yakmadım bir yeşil için şu koca dünyayı…
Tohumlar ektim yeşersin diye gönlüme.
Su verdim bir tomurcuğa,
Gül olsun, mis gibi koksun diye.
Bir fidan diktim binler olsun diye.
Yeşil ismini koydum kurduğum her şehre.
Yeşil ismini kazıdım gönlüme.
Adını yeşil koydum sevdanın.
Yeşil yeşil yağsın yağmurlar…
Zehir değil yeşil aksın ırmaklar,
Yeşil tütsün bacalar…
Yeşil olsun yer gök.
Yeşillik içinde büyüsün gelecek…

Yüksel Ağlar