Sen geleceksin diye;
Bekledi hasretle gözler…

Sen geldin diye;
Sevindi yerler, gökler…

Çıkmıştı güneş, doğmuştu ay
Süslemişti Semayı yıldızlar…

Sen varsın diye;
Mis gibi kokardı topraklar
Çağlayan olup akardı ırmaklar…

Bir başka açardı çiçekler
Elinde olmak için yarışırdı güller…

Sen varsın diye;
Tutardı yedi kat gök zehrini…
Kurtlar kuzuları
Sen varsın diye; kardeş bildi…

Analar severdi tüm çocukları.
Çocuklar sen varsın diye;
Kavgasız oynardı…

Sen varken;
Devletler vardı savaşsız
Gözler vardı yaşsız…
….. ….. …….

Sen yoksun şimdi;
Ağlıyor gökte yıldızlar…
Güneş mahzun, dünya yalnız
Semayı kapladı kara bulutlar…

Sen yoksun şimdi;
Katlediyor kardeş kardeşi…
Açmadan soldu çiçekler…
Uçamıyor kuşlar…
Gözyaşıyla sulanır oldu;
Nurlu ayağını öpen topraklar…

Sen yoksun diye;
Söndürülemez oldu yangınlar…
Gel, Ey Sevgili!
Yerde, gökte hasretin var.

Yüksel Ağlar