Akşam üstü kapıya yaklaştı bir dilenci
Şüpheyle bakıyordu ona yaşlısı, genci

Ayakkabısı delik, üstü başı perişan
Yazı hiç yaşamadan belli ki gelmiş hazan

Çekinerek çalarken kapısının villanın
Gözünde tütüyordu aşı, suyu, sılanın

Evin beyi, hanımı kapıdan çıkıyordu
Hanım bu dilenciye kızarak bakıyordu.

Beyi fark etti bunu dedi bende dilendim
Yüce Hak kapısında gece gündüz dolandım

Önce ilim istedim içime istek verdi
Okumakla yol aldım gönlüm murada erdi

Sonra bir iş istedim hayır demedi Mevlam
Çalışıp, çabaladım oldu yat ile villam

Hayırlısıyla dedim güzel bir eşim olsun
Üç günlük bu hayatta candan yoldaşım olsun

Kurduk güzel bir yuva, güneş yüzlüm seninle
Birbirimizi sevdik ölümüne, yeminle

Çoluk çocuk dilerken yavrularımız oldu
Sağımız ve solumuz güzel çocuklar doldu

Ben dilendim Mevla’dan en güzelini verdi
Bu dilenci ne ister soralım nedir derdi

Sordu kısık bir sesle ne istersin bizlerden
Biraz gariptir halin sakınırsın gözlerden

Dedi ben seni duydum istiyormuşsun Haktan
İsteyince veriyor yaratıyor hiç yoktan

Ne kovar kapısından ne de kızarak bakar
Sende bende dilenci, gözümden yaşlar akar

Dilenci dilenciden artık neyi dilensin
’ Ey yüceler yücesi, sen her şeyi bilensin’

Boş döndürme kapından ben dilenci sen Sultan
Benden razı ol yeter kime kalmış eski han

Emine Yılmaz Dereci