Kimsenin suçu yoktur tüm derdim nazlı yârden
Kirpiğe değen kaşın karasından çok çektim
Bir türlü atamadım otağ kurduğu yerden
Bana verdiği aşkın yarasından çok çektim

Ne gönlüme ne bana sağlamadı bir yarar
Sevda denen bu olgu zaten ömrüme zarar
Kalsam mı gitsem mi´ye veremeyince karar
Gidiş ile gelişin arasından çok çektim

Ben kara sevda derdim eller dedi takıntı
Yârsız onarılmadı arda kalan yıkıntı
Acıları yıkadı yüze düşen akıntı
Gözümün kurumayan deresinden çok çektim

Hasretin dertlerini omuzuma yükledim
Aşk çilesi yetmedi bir de gurbet ekledim
Belki döner diyerek yalnız O´nu bekledim
Hiç gelmeyen huzurun sırasından çok çektim

Kehribar gözlerinin alemde yoktu eşi
Bir terk ile kararttı hem hayali hem düşü
Öyle çekip gitti ki yaktı yıktı ateşi
Kalbin sönmek bilmeyen çırasından çok çektim

Yaşanmadı geçmişte böyle acılı veda
Aklımdan hiç çıkmadı ne işvesi ne eda
Kaç kez geceyi yardı "yârim" diyen o seda
Aşk sarhoşu dilimin narasından çok çektim

Canân yoksa farketmez nere ise durağım
Özlemlerin koynunda arttı durdu merağım
Uslanmadı bir türlü benim arsız yüreğim
Bir de bu bedenimin orasından çok çektim

Hasan Ilter