Eyy hayat, dert üstüne dert eklemekte ne de başarılısın ,
Ne kaldı elde bir parça umut bitmeye yakın,
Sonbaharın son esintileri arasında bir tık daha atıyor yaşım
Ah gençliğime yazık nerede o zamanki aklım..

Kimseyi dinlemiyor zaman meydan okuyor geçmişe
Diner geçer dediklerimiz dinmiyor
Geçer dedikçe daha da güçleniyor üstüne
Acıyla yoğruluyor sanki geleceğim
Pişmanlık da kar etmiyor
Yargısız infaz sayılmaz mı ama böyle
Çek vur bitsin öyleyse
Sarmışken tüm hayatımı varlığın
Kalsın adın son nefesimde..

Biliyorum hatalarım vardı benim
Seni üzmek değildi inan dileğim
İlk baktıgımda gözlerine sevdim
Tarifini bilsem aşkın inan seni hiç üzmezdim

Neydi bilmiyorum durgunluğumun sebebi
Yalnız hissettirmeyi saglayan sana kendini
Neydi bilmiyorum inan seni üzmemin sebebi
Affet sevgilim affet beni

Kararan bahtıma ışık veren sendin
Ne zaman kendimi yalnız hissetsem koştuğum sendin
Gözlerine baktıgımda kendimden geçerdim
Öyle zor buldum ki seni kaybedersem ölmüşten beterdir halim

Biliyorum çok kırdı bu gönül kalbini
Affından başka yok başka isteği
Bütün özlediklerim sensin
Çekiyorum gece gündüz hasretini

Yanımdasın sen her daim benim
Güle güle gittin ama
Yolun benim bana döneceksin sevgilim
Benim seninle güldü talihim
Senle gülmeyi ögrendim
Bekliyorum geleceksin sevgilim...