Akşam ha oldu, ha olacak,
Karanlık basacak, dünyamı saracak,
Yine hayaller beni benden alacak,
Sensizliğin uçurumunda kaybolacak..

Yokluğundan yoruldum artık sevgili
Razıyım bazen duysam da hoyrat sesini
Özledim rengini kahveden alan gözlerini
Artık daha fazla bırakma, bana beni..

Prangalar sarıyor her yanımı sessizliğinde,
Odalar soğuk, üşüyor ruhum sensizliğinde,
Senden kalan bir patik, bir eldiven var ellerimde,
Ve senle geçen günlerin hayali düşlerimde...

Sensizlik ne zormuş, sensizken anladım,
Gül yüzlüm ben sensiz hiç kalmadım,
Her şeye alışılır derdim, bak buna alışamadım,
Sensizliğin ızdırabında gözlerim, susturamadım...

Yemeklere tuz atıyorum ama yine tadı yok,
Çayımın şekerini de katıyorum, içinde sevgi yok,
Sensiz hiç birşey kalmamış bende, ruh yok,
Yoklukların içinde kaldım, sen yok, aşk yok, ben yok....


Mustafa KAPLAN

19.04.2014