Evet dünya evet hayat
Kıs kıs gülüyorsunuz değilmi
Bir çelme bir darbe daha attınız bana
Yine ağlattınız beni
Bu ne ilkti
Ne de son olacak
Ne çocukluk yaşadım
Ne de huzur gördüm
Yaptıklarınıza kızmıyorumda
Açtığınız yaraya yanıyorum
Gurbet hasret özlem
Yalnızlık korkaklık
Ve de duygusallık

Hani bazılarına verdiğiniz
Gıpta ile baktığım güzellikler varya
Biraz olsun bana da veremezmiydiniz
Ama siz suçlu değilsinizki
Suçlu benim
Suçum iyi olmak
Suçum kalp kıramamak
Hiç kimseyiş incitememek
Paramparça olmak pahasına
Ses çıkartamamak
Ama ne yapayım
Elimde değil
Kıramıyorum kimseyi
Çekip gidemiyorum
Tamam deyip es geçemiyorum
Yüreğim dayanmıyor
İçimdeki sönen yangının külleri
Tekrar alevlenirken
Başkasına yardım etmekten
Kendimi alamıyorum
Kendi derdime çare ararken
Aynı dertte olan birine
Derman olma arzusuna
Karşı koyamıyor yüreğim
Kimseyi incitemiyorum
Ama paramparça oluyorum

Ne aşkta kazandım
Ne de kumarda
Herşeyde kaybettim
Ne aşkım aşk oldu
Ne de dostluğum
Yüreklerde daima durdu
Ben ne yapmıştımki
Ya da şimdi ne yapayım
Bir silah alıp alnımamı dayayayım
Uçurumdan aşağı kendimi mi atayım
Bilerek canıma mı kıyayım
Sonra allah sormaz mı bana
Benim verdiğim canı
Sen nasıl alırsın diye
Nasıl emanete hıyanet edersin diye
Yapamam! asla yapamam

Ne sevdiklerim benimle oldu
Ne de başkaları
Derdime çare buldu
Yandım! yandım! yandım!
Tam sönerken
Küllerim tekrardan alev aldı

Aşk nedir biliyormusunuz
Camdan bir kalbi kırmamak için
Paramparça olmaktır
Ama sizin paramparça olmanız
Camdan kalbin umrunda bile değildir
Dostluk ise
Altı delik bir kaba
Hergün değerli birşeyler atmaktır
Ve hiç alamamaktır
Hep yüreğimden dağıttım
Bir yardım kurumu gibi
Karşılığını düşünmeksizin
Çoğu dost bir yıldız gibi kaydı gitti
Hala kalanlar
Ve listeye yeni eklenenler var
Gelene gelme diyemem
Girene git diyemem
Ama gidene kal diyebilirim
Böyleyim işte ne yapayım
Söyleyin ne yapayım
Yüreğimi çıkarıp başka bir yürekmi takayım
Mümkün değilki

Bu yürek hep bana zarar veriyor
Sanki birileri toplanıp emaneten takmışlar
Sadece kendilerini düşünsün diye
Taşıyıcı bir anne gibi
Ama nasıl taşıyıcı bir anne
Yavrusunu yok sayamıyorsa
Bende yüreğimi atamıyorum içimden

Şimdi bir süreliğine kalbimi aşklara kapadım
Ve dostlarıda düşünerek seçiyorum
Gah sürünüyorum gah ayaktayım
Bazende bir yerlere sürülüyorum
Ben SÜRGÜN üm
Her ne kadar üzülsemde
Sürünsemde bir yerlere sürülsemde
Ayaktayım ve gururumu ezdirmiyorum
Bunlar birgün geçecek
Böyle temenni ediyorum

28.12.2006

Mustafa Kaplan