Sana bir şey diyeyim mi sevgili
boş yere gerim gerim gerilip de ay/a kafa tutma o kuş aklınla
sana bir yıldız sallarım burdan feleğini şaşırırsın
korkudan ayrılık yükünü çamur deryasından bile aşırırsın.




Güneşin batışıydı gözlerin içimde
karanlıklardayım o yüzden demiştim ya hani
sırf edebiyat parçalamak içindi
parça pinçik edesim gelmişti o anda seni
ama içime attım hep
sonradan lazım olur diye belki.




İnan,
en çok da dur demeyişin kavurdu yalnızlık gecelerimi
öl demekten farkı yoktu çünkü
hoş dur desen de duracak değildim ya
yüreğim bir kere dökülmüştü bencilliğinin kaldırımlarına
bas hadi üstüne
basmazsan ben basacağım (b)üstüne.




Hani üşürdün sen bensiz biliyorum
yüreğimle örterdim ya üstünü
sevgi kelimeleriyle ısıtırdım dudaklarını
çok seviyorum seni derken
kirpiğinin gölgesi düşerdi traşsız yanağına
off işte var ya sevgili
orda vurasım gelirdi seni tam alnından
kaç kere demiştim sakalların batıyor diye
sen önce traş ol
güzelim dudaklarımı hırpalamaya ne hacet
isilik oluyor yanaklarım be mübarek.




Köstebek gibi hatalarının içinde kaybolmaya bayılırdın zaten
kaz kaz çıkaramazdım bir türlü
tırnaklarımı yemekten manikür masrafından da kurduldum sayende
yani inkar edemem iyiliklerini
ama be sevgili
o tafran kime be güzelim
satır satır her şiirimde seni sığdırıyorum sözciklerime diye
vazgeçilmez mi sandın kendini
amaç şiir olsun
biraz okurken yüzün solsun
gelmemi beklersen eğer
aç koynunu kuşlar dolsun.




Hani
bazen özlemlerinden bahsediyorum durup durup
bir çiçeğin boyun büküşü gibi
susuz kaldım diyorum ya
ne çabuk unuttun
çeşme suyu dokunuyor bana
sırf o yüzden susuz kalıyorum bazen
aloo nerde kaldı şu damacana.



Ayvazım DENİZ