huznume bahar düştü
Ne guzel gulustu gözyaşlarının ardındaki sevgili
Devrik olduysa bir onceki cümlem
Bilki gunesim az once bir kez daha usudu
Ve yalpalandi kalbim palazlanirken ömrüm

Belki ondandir devrik, devrim, devran
Gibi kelimeler ve köşe kapmaca oynayisi kalemin
Sen bilemezsin neden ağlıyor suya doymuş Sümbülum
Neden hep sana döner hukmedemedigim kervan

Oturduda baş koseme kirpiklerin bak yine soyundu
Yine karardı hava yine bulutlar musalla
Salla gitsin demekle olmuyor be gülüm
Arsiz bir martı simidimi yedide Kanıma dokundu
Rucu etti sana anlatamadigim masallar
Sustukca eceli geldi dilimdeki bulbulun
Ah! Su kahrolasi yasaklar
Sol yanim ağrıyor solcumu oldu yoksa ask

Bin fersah yol gittim sensiz şehirler gordum
Sensiz kasabalar
Sessiz bir papağan gibiydi olum sessizliği ogrettigim
Rüyamda cennete gittim sonra sensizliği seyrettim
Akreple arkadas oldum zamanı bir daha ordum
Sayiklarken elif, lam, mim
Isirdi ruhumu istakozlar

Şimdi bir erik ağacının üstünde
Gündelik seylerle uğraşıyorum
Elimde beyaz bir tebesirle
Gunese yağmur ismarliyorum
Iskaliyorsam gozlerini bilki seni sevmedigimden degil
Karavana atıyor kalbim nedense bu aralar
Gece carsafini cekince haberleselim
Duyuyorsan bu siire islik cal