Bir hikayem var üç kişilik,
Gözyaşlarımın çukurlarında uyuyan,
Bana düşman,sana düşman
Uyandırın şu kahrolası yalanları,
Bir tellal çıkarın bağırsın meydanlarda,
Koyun kalbimi idam sehpasına,
Ey cellat as urgana sökülmüşlüklerini kalbimin,
Gör ki ben dikiş tutmazım,
yada at elindeki yağsız urganı,
Bir kütüklük saltanatımız olsun,
Vur baltayı,
Böl ikiye ayır ayrılıkları,
Kim demiş acımasızdır cellat,
O ki emir kuludur yapar söyleneni,

Tanıdığım biri vardı,
Eskilerden
Aynı yatakta uyur
Aynı kaşıkla yemek yerdik,
Aynı suda yüz yıkar,
Aynı aynaya bakardık,
Adı adımdı,
Gözleri gözlerim,
Dili dilimdi,
Aynı sözleri söyler,
Aynı cümleleri kurardık.
Doğruydu
Bilmezdi yalan konuşmasını,
Anlaşamadık,
Ayrıldık sonra,
Sebep mi?
Dedimya bilmezdi yalan konuşmasını,
Ben aşık oldum o ise pişman,
Uyardı beni dedi yapma
Yapan ben değilim dedim dinlemiyor yüreğim
Peki dedi ayrılıyorum ben
Neden dedim
Dedi ki aşk

İnsan yalan söyler mi
Seviyorsa söyler,
Aşıksa söyler,
korkaksa söyler,
Aptalsa söyler,
Deliyse söyler,
.
.
Peki şart mıdır yalan söylemek?
Sevdiğiniz bir uçurtma olsun göyüzünde,
Siz ise ağaca bağlı bir ip,
Her ipin hayalidir bağlanarak uçmak uçurtmaya,
Kopmadan,
Kaybetmeden
Kaybolmadan,
Yanlış uçurtmaya bağlanmak korku
uçurtmanın birinden alamamak gözlerini aşk,
Her uçurtmaya ip sallamak aptallık,
Uçurtmaların alçalmasını beklemeden
rüzgarın kanatlarına bırakmak kendini delilik,
.
.

Peki bahane mi?
Bahanesi olur mu yalanın
Hayır olmaz!
Bir yalan söylersin sonunu düşünmeden,
Yalanlar gebedir yalanlara,
Sonra toplarsın tüm yalanları
Hepsinin toplamı bir eder mi?
Etmez.etmiyor,etmeyecek.

Peki çözüm ne var mıdır yolu yanlışlardan doğruya ulaşmanın
sanırım yok,
Ama intikam almanın var,
İnsan kendisinden intikam alır mı? belki
Geçin uçurtmanızın karşısına,
Bakın gözlerinin içine,
Yalan söyleyin,
Bunu bildiğini bildiğiniz halde söyleyin,
Ve kayışınızı izleyin gözlerinden,
Yere düşen her damlanın ağırlığı altında ölün,
Dilinden dökülen her sözcükle zehirleyin kendinizi,
Sizi bildiği gibi unutsun,
Hep öyle kalın gözlerinde,
Aptal,
yalancı,
Ahmak,
duygusuz
.
.
Yoksa zor olur unutmak
Allah şahididir yaptığımız tüm hataların,
Affedilmemekten korkar mı insan belki
Ya istemiyorsa affedilmek,
Hz. ebubekir demişya yaradanına
Ey Allah’ım koy beni cehennemine,
Vücudumu o kadar büyüt ki kalmasın yer benden başkasına,
Ey Allah’ım Kulunun duası duamızdır,
Bizide komşu eyle hz. Ebubekir’ine
Şüphesiz senin affın da bol,lütfunda,
Bizler ki günahkarız kapına köle,
cehennemin bile nimettir bilene,
Hakkı olan hakkını almadan hakkımızı verme...(AMİN)