çökünce gecenin zifr-i karanlığı
ki
karbon karası rehavetlik
başlar ahaste ahaste ,
tin tin giden ayaklar
yöğrük at’ı gibi
gider sinsice
dalaba gelen kısrak peşice

özde koşan kör nefisdir
haramın bahçesinde
manyetik çekicı
bantlar
görmez gözü fırıldakların
örüm/e çıkan davar misalı

kültür yoksunudur
nefsine hakim olamayan
diğer
gecesin/de cibiliyetsiz
çiğ süt emmişlerdir !
gözleri körleşir
ölüme meydan okuyan
nefis dir !

yegah bir klasik
alaturkadır
anasından y/adigar
piç"lerin

erkeği, kadını yok bu işin..!
derpiş bir kültürdür
nefsin açlığı
yani
s a p k ı n l ı k

kur yapan govan ördeğin
sayvan bir duruş sergiler
dam saçağında ki
kuyruk kakanı
süs, yepelek, lümpen/e
dur demek gerek
hak ettiği ölümüdür
ihanetin bedeli

ayıp, günah,haram’dan
anlamaz na şeref
vebalı,yargıyı, recm/i
göze alınan
S E B E P

Kadir Haktan TÜRKELİ