8
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
1379
Okunma
Yalnızım, kelimeleri silinmiş kitaplar kadar,
İki kapak arasına sıkışmış bom boş sayfalar.
Kırgınım, yuvası taşlanmış kuşlar kadar,
Suçumu arıyorum çalılar arsında.
Kimsesizim, itilmiş, horlanmış bir meczup kadar,
Herkesin kucaklaştığı kocaman meydanlarda.
Aldandım, anlaşılmadığını anlamayacak bir ahmak kadar,
Kaçıyorum kendimden çok uzaklara.
Yorgunum, kuytularda büzülüp uyuyacak kadar,
Vefasızca taşlandı, kanıyor yüreğim.
Düşerken gururla, kalbinden vurulmuş bir asker gibi,
Yine yapışsa umuda bırakmasa ellerim.
Yalnızlığım, kırgınlığım kimsesizliğim ve yorgunluğum,
Hepsinden daha güçlü SANA duyduğum sevgim.
Umudum, güvenim, çarem ve tek bilenim
İtizarımı kabul et, halimi affet RABBİM.
5.0
100% (8)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz