0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1465
Okunma

Ey kalbim!
Sen ki ölü hücrelerden,
Aşkı doğurdun…
Kocamandı aşkın,
Ayrılığı boğdun.
Ey kalbim!
Sürüklendiğim umutlardan
Vazgeçtim
Yıkılmayan dağdım
Dağlandım yandım.
Ey kalbim!!
Ben yapayalnız üşüyordum,
Onun gözleri güneş gibi doğarken…
İçimde sızlayan düşlerim kanarken..
Artık kimsesizlerin kimi olamayacak kadar sensizim
Ey kalbim!! devdim sevdim
Bir dev gibi geldim
Küçüldüm
Ölmedim
Uysa dev gibi
Ölmek istedim…
Kazım DEMİR
5.0
100% (2)